Daniëlle Feron is naast haar werk als jeugd en gezinswerker in gemeente Maasgouw, ook praktijkondersteuner jeugd bij huisartsen praktijk Dansen & Kessels in Thorn. Daar helpt ze jeugdigen en hun ouders bij vragen over opvoeden en opgroeien. Wat deze samenwerking tot zo’n succes maakt? Daniëlle vertelt het zelf.

Daniëlle werkt al meer dan 25 jaar in de jeugdhulpverlening. Daarmee brengt ze een bak aan ervaring mee. “Ik weet dat een goede relatie met de cliënt helend kan zijn. Ik probeer men daarom vanuit vertrouwen en verbinding te ondersteunen bij de hulpvraag.” Dat vertrouwen krijgt Daniëlle ook van de huisartsen in de praktijk. “De huisartsen zijn betrokken, maar geven mij tegelijkertijd de ruimte en het vertrouwen om deze opdracht naar eigen inzicht uit te voeren.”
Met aandacht en tijd
Een huisarts moet de vraag vaak in een eerste intake op waarde schatten. De POH-J daarentegen neemt een uur de tijd voor de cliënt. Indien nodig plant de POH-J meerdere afspraken om de vraag duidelijk te krijgen. Daniëlle vertelt wat dit betekent. “Dat is een groot voordeel van de samenwerking tussen huisartsen en POH’s. Als POH-Jeugd kan ik kinderen, ouders en gezinnen zelf helpen met snelle kortdurende en lichte hulp. Als blijkt dat gespecialiseerde zorg nodig is, dan kijk ik samen met de cliënt welke hulp het meest passend is. We hebben de mogelijkheid om de situatie breed in kaart te brengen, zodat we de cliënt de beste hulp en ondersteuning kunnen bieden. De huisarts heeft slechts een beperkte tijd om die afweging te maken.”
Daniëlle werkt al meer dan 25 jaar in de jeugdhulpverlening. Daarmee brengt ze een bak aan ervaring mee. “Ik weet dat een goede relatie met de cliënt helend kan zijn. Ik probeer men daarom vanuit vertrouwen en verbinding te onder-steunen bij de hulpvraag.” Dat vertrouwen krijgt Daniëlle ook van de huisartsen in de praktijk. “De huisartsen zijn betrokken, maar geven mij tegelijkertijd de ruimte en het vertrouwen om deze opdracht naar eigen inzicht uit te voeren.”
Met aandacht en tijd
Een huisarts moet de vraag vaak in een eerste intake op waarde schatten. De POH-J daarentegen neemt een uur de tijd voor de cliënt. Indien nodig plant de POH-J meerdere afspraken om de vraag duidelijk te krijgen. Daniëlle vertelt wat dit betekent. “Dat is een groot voordeel van de samenwerking tussen huisartsen en POH’s. Als POH-Jeugd kan ik kinderen, ouders en gezinnen zelf helpen met snelle kortdurende en lichte hulp. Als blijkt dat gespecialiseerde zorg nodig is, dan kijk ik samen met de cliënt welke hulp het meest passend is. We hebben de mogelijkheid om de situatie breed in kaart te brengen, zodat we de cliënt de beste hulp en ondersteuning kunnen bieden. De huisarts heeft slechts een beperkte tijd om die afweging te maken.”
Maatwerk voor cliënten en huisartsen
Iedere praktijk is anders, zo ziet ook Daniëlle. “Ik heb inmiddels ervaring bij meerdere praktijken in Midden-Limburg. Daarin zie ik ook verschillende manier van werken. Als jeugd en gezinswerker ben ik gewend om mij aan te passen en om me flexibel op te stellen. Dat doen we voor cliënten, maar zeker ook voor huisartsen. Ook hier geldt dat we maatwerk leveren en ons aanpassen aan de situatie. Ik denk dat dit een grote kracht is van het CJG-ML.”
Goede samenwerking
De samenwerking tussen huisartsen en praktijkondersteuners is goed. “We versterken elkaar. Dat geldt niet alleen voor huisarts en praktijkondersteuner, maar ook tussen praktijkondersteuners onderling. Bij Huisartsenpraktijk Dansen & Kessels werk ik samen met de praktijkondersteuner GGZ. We kunnen de zorg voor ouders en jongeren goed op elkaar afstemmen. Zo kunnen we gezinnen nog beter ondersteunen. Dit doen we uiteraard met toestemming van de cliënt.” De lijnen in de praktijk zijn kort. “Vorige week kwam de huisarts in opleiding naar mij toe. Zij had een jongere patiënt met overgewicht. Ze vroeg aan mij of ik wist hoe we haar beste konden helpen. Ik heb haar geattendeerd op JOGG: Jongeren Op Gezond Gewicht van welzijnsorganisatie Wel.Kom. De huisarts heeft vervolgens contact opgenomen met Wel.Kom om haar patiënt aan te melden. Mijn rol in dit voorbeeld is relatief klein, maar doordat ik zo’n sterk netwerk heb in het voorliggend veld, heb ik wel de verbinding kunnen leggen tussen de huisartsenzorg en het welzijnswerk in de gemeente. Ook dat is mijn taak.”
Een professionele achterban: het Centrum voor Jeugd- en gezin Midden-Limburg
Maar niet alleen in de praktijk zijn de lijntjes kort. “Ik kan altijd terugvallen op de kennis en expertise van mijn collega’s bij het CJG-ML. Zo kan ik bij een ingewikkelde gemakkelijk overleggen onze gedragswetenschappers en begeleiders primair proces. En dat komt weer ten goede van de zorg voor cliënten.”
Maatwerk voor cliënten en huisartsen
Iedere praktijk is anders, zo ziet ook Daniëlle. “Ik heb inmiddels ervaring bij meerdere praktijken in Midden-Limburg. Daarin zie ik ook verschillende manier van werken. Als jeugd en gezinswerker ben ik gewend om mij aan te passen en om me flexibel op te stellen. Dat doen we voor cliënten, maar zeker ook voor huisartsen. Ook hier geldt dat we maatwerk leveren en ons aanpassen aan de situatie. Ik denk dat dit een grote kracht is van het CJG-ML.”
Goede samenwerking
De samenwerking tussen huisartsen en praktijkondersteuners is goed. “We versterken elkaar. Dat geldt niet alleen voor huisarts en praktijkondersteuner, maar ook tussen praktijkondersteuners onderling. Bij Huisartsenpraktijk Dansen & Kessels werk ik samen met de praktijkondersteuner GGZ. We kunnen de zorg voor ouders en jongeren goed op elkaar afstemmen. Zo kunnen we gezinnen nog beter ondersteunen. Dit doen we uiteraard met toestemming van de cliënt.” De lijnen in de praktijk zijn kort. “Vorige week kwam de huisarts in opleiding naar mij toe. Zij had een jongere patiënt met overgewicht. Ze vroeg aan mij of ik wist hoe we haar beste konden helpen. Ik heb haar geattendeerd op JOGG: Jongeren Op Gezond Gewicht van welzijnsorganisatie Wel.Kom. De huisarts heeft vervolgens contact opgenomen met Wel.Kom om haar patiënt aan te melden. Mijn rol in dit voorbeeld is relatief klein, maar doordat ik zo’n sterk netwerk heb in het voorliggend veld, heb ik wel de verbinding kunnen leggen tussen de huisartsenzorg en het welzijnswerk in de gemeente. Ook dat is mijn taak.”
Een professionele achterban: het Centrum voor Jeugd- en gezin Midden-Limburg
Maar niet alleen in de praktijk zijn de lijntjes kort. “Ik kan altijd terugvallen op de kennis en expertise van mijn collega’s bij het CJG-ML. Zo kan ik bij een ingewikkelde gemakkelijk overleggen onze gedragswetenschappers en begeleiders primair proces. En dat komt weer ten goede van de zorg voor cliënten.”
Het verhaal van Lizet en haar dochter Pien (15)
Moeder Lizet en POH-Jeugd Daniëlle vertellen

Toen Pien jong was, heeft zij een aantal dingen meegemaakt die traumatisch zijn geweest. Op de inhoud ga ik liever niet in, maar ze zit al een tijdje niet lekker in haar vel. Pien slaapt slecht, heeft angsten en ook paniekaanvallen.” Lizet vertelt wat deze situatie betekent voor het gezin. “Het is moeilijk om te zien dat je dochter zichzelf niet is. Ik heb hier veel last van gehad. En nog steeds wel. Ik zie haar worstelen, maar ik kan haar niet de hulp bieden die ze nodig heeft. Ik voel me machteloos, terwijl je als moeder alles zou doen zodat je dochter zich weer iets beter voelt.”
Praktijkondersteuner Jeugd
Omdat de problemen aanhielden, hebben we een afspraak gemaakt bij de huisarts,” zo vertelt Lizet. De huisarts behandelt Piens medische klachten. Wat betreft de psychische klachten heeft de huisarts haar doorverwezen naar Daniëlle, de praktijkondersteuner jeugd in de praktijk. “Het eerste gesprek met Daniëlle voelde vertrouwd. We schakelden meteen over naar het dialect, dat vind ik heel fijn. Daniëlle heeft een positieve aanpak. We hebben het bijvoorbeeld niet alleen over de dingen die minder goed gaan, maar we spreken ook over de positieve dingen. Die aanpak past ook heel erg bij mijn eigen kijk op het leven!”
Daniëlle: “Waar ik het meest trots op ben als POH-Jeugd? Met name dat het gelukt is om dit gezin weer in een positieve flow te krijgen. Om te kijken naar wat er wel is en wat wel goed gaat. En om vanuit die basis te kunnen groeien. Daar ga ik als hulpverlener op ‘aan’. Het doet me goed om te horen dat de oefeningen en adviezen die we drie weken geleden besproken hebben, worden toegepast en effect hebben. Dit helpt het gezin verder. Dat is tenslotte het allerbelangrijkste. Pien zit middenin haar proces, daarmee heeft ze een belangrijke horde genomen. We gaan er alles aan doen zodat ze zich weer goed voelt.”
Daniëlle, Praktijkondersteuner CJG-ML
Stap voor stap.
Inmiddels zijn er drie gesprekken geweest. Daniëlle vertelt hoe ze Pien ondersteunt bij haar klachten. “Tijdens onze gesprekken zijn we aan de slag gegaan met emotieregulatie. Dit met als doel om de angsten en het piekergedrag onder controle te krijgen. Pien heeft nu bijvoorbeeld een piekerschriftje, waar ze haar gedachtes in kan opschrijven voordat ze gaat slapen. Dan is ze het ‘kwijt’ zodat ze hopelijk iets rustiger naar bed kan. Zo zijn er nog meer oefeningen die Pien en het hele gezin hebben opgepakt.” Moeder Lizet ziet vooruitgang, maar is realistisch. “Het liefst zouden we natuurlijk willen dat alle angsten en paniek verdwijnen en nóóit meer terugkomen… Maar ik ben ook reëel. Ik weet dat dit tijd kost. Daarom ben ik blij met de kleine stappen die Pien nu zet, met hulp van Daniëlle.“
Lizet: “Pien blijft doorzetten, ook al heeft ze het moeilijk. Ze heeft haar stage super goed afgerond in deze voor haar toch wel moeilijke tijd. En Pien leert mij ook anders te kijken en anders te denken. Ik ben trots op haar.”
Lizet, moeder van Pien
Toen Pien jong was, heeft zij een aantal dingen meegemaakt die traumatisch zijn geweest. Op de inhoud ga ik liever niet in, maar ze zit al een tijdje niet lekker in haar vel. Pien slaapt slecht, heeft angsten en ook paniekaanvallen.” Lizet vertelt wat deze situatie betekent voor het gezin. “Het is moeilijk om te zien dat je dochter zichzelf niet is. Ik heb hier veel last van gehad. En nog steeds wel. Ik zie haar worstelen, maar ik kan haar niet de hulp bieden die ze nodig heeft. Ik voel me machteloos, terwijl je als moeder alles zou doen zodat je dochter zich weer iets beter voelt.”
Praktijkondersteuner Jeugd
Omdat de problemen aanhielden, hebben we een afspraak gemaakt bij de huisarts,” zo vertelt Lizet. De huisarts behandelt Piens medische klachten. Wat betreft de psychische klachten heeft de huisarts haar doorverwezen naar Daniëlle, de praktijkondersteuner jeugd in de praktijk. “Het eerste gesprek met Daniëlle voelde vertrouwd. We schakelden meteen over naar het dialect, dat vind ik heel fijn. Daniëlle heeft een positieve aanpak. We hebben het bijvoorbeeld niet alleen over de dingen die minder goed gaan, maar we spreken ook over de positieve dingen. Die aanpak past ook heel erg bij mijn eigen kijk op het leven!”
Daniëlle, Praktijkondersteuner CJG-ML
Daniëlle: “Waar ik het meest trots op ben als POH-Jeugd? Met name dat het gelukt is om dit gezin weer in een positieve flow te krijgen. Om te kijken naar wat er wel is en wat wel goed gaat. En om vanuit die basis te kunnen groeien. Daar ga ik als hulpverlener op ‘aan’. Het doet me goed om te horen dat de oefeningen en adviezen die we drie weken geleden besproken hebben, worden toegepast en effect hebben. Dit helpt het gezin verder. Dat is tenslotte het allerbelangrijkste. Pien zit middenin haar proces, daarmee heeft ze een belangrijke horde genomen. We gaan er alles aan doen zodat ze zich weer goed voelt.”
Stap voor stap.
Inmiddels zijn er drie gesprekken geweest. Daniëlle vertelt hoe ze Pien ondersteunt bij haar klachten. “Tijdens onze gesprekken zijn we aan de slag gegaan met emotieregulatie. Dit met als doel om de angsten en het piekergedrag onder controle te krijgen. Pien heeft nu bijvoorbeeld een piekerschriftje, waar ze haar gedachtes in kan opschrijven voordat ze gaat slapen. Dan is ze het ‘kwijt’ zodat ze hopelijk iets rustiger naar bed kan. Zo zijn er nog meer oefeningen die Pien en het hele gezin hebben opgepakt.” Moeder Lizet ziet vooruitgang, maar is realistisch. “Het liefst zouden we natuurlijk willen dat alle angsten en paniek verdwijnen en nóóit meer terugkomen… Maar ik ben ook reëel. Ik weet dat dit tijd kost. Daarom ben ik blij met de kleine stappen die Pien nu zet, met hulp van Daniëlle.“
Lizet, moeder van Pien
Lizet: “Pien blijft doorzetten, ook al heeft ze het moeilijk. Ze heeft haar stage super goed afgerond in deze voor haar toch wel moeilijke tijd. En Pien leert mij ook anders te kijken en anders te denken. Ik ben trots op haar.”